Dwór w Niemierzewie

Mała wieś położona w północno-wschodniej części gminy Kwilcz, której nazwa wywodzi się od imienia rycerza Niemierzy z Lubosza herbu Nałęcz. Od samego początku swego istnienia (1398 rok) związana była ona z majątkiem w Luboszu. Na początku XX w. we wschodniej części wsi, wybudowano niski, parterowy dworek przykryty dwuspadowym dachem z naczółkami. Wejście do niego, z ozdobną werandą usytuowane było od strony południowej. W latach 1923-24, na północ od „starego” dworu postawiono nowy obiekt przeznaczony dla ówczesnych właścicieli majątku rodziny Bardtów. Wzniesiono wówczas brzydki, parterowy, wysoko podpiwniczony obiekt, z dwoma kondygnacjami mieszkalnymi przykrytymi dużym, łamanym dachem naczółkowym. Wejście do dworu, wraz z elewacją frontową umieszczono w wysokiej ścianie szczytowej wraz z balkonem schowanym w niszy. Od tego momentu „stary” dwór pełnił funkcję oficyny dworskiej, do której w 1930 roku dostawiono piętrowe skrzydło. Budynki te otacza park krajobrazowy założony w połowie XIX w. jednak w latach 20-tych został on mocno przekształcony.

Idąc dalej na wschód znajdziemy dawne założenie folwarczne. Z zachowanych do dnia dzisiejszego budynków wymienić można m.in.: dwie obory, dwa spichlerze, kuźnie oraz kolonie domów pracowników folwarcznych. Majątek w 1926 roku liczył 794 hektary.

Obecnie w dworze znajduje się siedziba Leśnictwa Niemierzewo, zabudowania folwarczne stanowią własność prywatną.

Niemierzewo na przestrzeni wieków stanowiło własność:

XV-XVI w. – Nałęcze z Lubosza, później noszący nazwisko Mniscy,
XVII-XVIII w. – Urbanowscy h. Prus,
przeł. XVIII/XIX w. – Kierscy h. Jastrzębiec,
1842-1945 – Bardtowie.